ભારતના ઈતિહાસમાં અસંખ્ય રાજાઓ અને રાણીઓના નામ નોંધાયેલા છે. આમાંના કેટલાક શાસકોએ મહાન લડાઈઓ લડ્યા અને દરેક રીતે તેમના સામ્રાજ્યનું રક્ષણ કર્યું. ઘણા મહેલો કલાના અદ્ભુત ઉદાહરણ તરીકે બનાવવામાં આવ્યા હતા, જો કે આ રાજાઓ અને રાણીઓનું અંગત જીવન પણ ઓછું રસપ્રદ રહ્યું નથી. કેટલાક શાસકોએ તેમના શાસન દરમિયાન લાંબા સમય સુધી તેમના અંગત જીવનના ઘણા રહસ્યોને પડદામાં રાખ્યા હતા. પરંતુ કહેવાય છે કે દીવાલોને પણ કાન હોય છે અને આ રાજાઓના અંગત જીવનના અનેક રહસ્યો ચાર દિવાલોમાંથી બહાર આવી ગયા છે.
ભારતનો કે વિશ્વનો કોઈ પણ રાજા, મહારાજા હોય, તેની પાસે મોટી સંખ્યામાં ગુલામો હતા. જો તે આપે તો તે રાજ્યની તમામ મિલકત પર તેનો હક મળતો. હિંદુ અને મુસ્લિમ રાજાઓ તેમના શિક્ષણની વ્યવસ્થા કરતા. મહેલમાં જ મહેલની સ્ત્રીઓ. તે સુંદર હતી, જે રાજકુમારીઓને પ્રભાવિત કરશે.
પરાજિત રાજવી પરિવારના મહેલની કિંમતી ચીજવસ્તુઓ વિજેતા રાજાના મહેલમાં મોકલવામાં આવતી હતી.તેમના હેરમને મહેલમાં રાખવા માટે ઉપયોગમાં લેવાતા હતા, જ્યારે મુસ્લિમ સુલતાનો પરાજિત પુરૂષ શાહી પરિવારના સભ્યોને લોકોની સામે એટલી પીડાદાયક રીતે મારી નાખતા હતા કે જોનારની આંખો ખોવાઈ શકે છે, બલબન અને અલાઉદ્દીન ખિલજીએ કેટલાક રાજાઓ સાથે યુદ્ધ કર્યું હતું.યુદ્ધમાં હાર્યા પછી, તેમના માથા કાપીને 20-30 ફૂટ ઉંચી દિવાલો બનાવવામાં આવી હતી.
રાજવી પરિવારની દાસીઓથી લઈને રાણીને સુલતાનના હુકમથી દરબારમાં બોલાવવામાં આવી, રાણીઓ અને રાજકુમારીઓને સુલતાનની સેવામાં મૂકવામાં આવી અને બાકીનાને ઘોડેસવાર, પાયદળમાં વહેંચવામાં આવ્યા.
આ ગુલામોનું કામ રાજકુમારીને શાસનના કાર્યો અને પુત્રને વારસો મળશે કે નહીં તેની માહિતી આપવાનું હતું. આ ગુલામોને જીવનભર અપરિણીત રહેવાનું હતું અને તેમની રાજકુમારી – રાણી અને તેના પુત્રોના જીવનનું રક્ષણ કરવું પડ્યું હતું.
